+6
aromadisiac 24 stycznia 2016 13:37


Zwykle zapieram się nogami i rękami, że nie lubię dużych miast. Nie lubię drapaczy chmur, które groźnym okiem łypią na mnie spod nieba. Nie lubię życia z zegarkiem w dłoni i ludzi wpadających na siebie na przejściu dla pieszych. Nie lubię kręcących się wkoło turystów, którzy niczym broń wymierzają swoje smartphony w kolejne budynki z renesansową fasadą. Nie lubię być jedną małą, anonimową głową na tle milionowej populacji. Może właśnie dlatego Nowy Jork to zupełnie nie moja bajka. Jasne, nie żałuję żadnej chwili w tym mieście rozpusty, a gdybym miała szansę, już dziś leciałabym tam ponownie. Gdy jednak leżę w łóżku, zamykam oczy i myślę o Stanach, to nie Big Apple utula mnie do snu. Jest takie jedno wyjątkowe, i wcale niemałe, miejsce, dla którego wyrzuciłabym swoje poglądy do kosza.

Mieliście kiedyś wrażenie, że znaleźliście swoje miejsce na Ziemi? Krótkie, ulotne wrażenie, które wrzuca Was w sam środek huraganu uczuć? Przyznaję, jestem bardzo wrażliwa na atmosferę danego miejsca. Czasem wystarczy mi zaledwie chwila, szybkie mrugnięcie okiem i już wiem. W Hiszpanii weszłam do morza i utonęłam w Walencji. W USA zachłysnęłam się florydzkim powietrzem, wpadając prosto w objęcia szalonego Miami.







Ciężko powiedzieć, że była to miłość od pierwszego wejrzenia. American Airlines, którymi podróżowałam z Waszyngtonu do Miami, szczęśliwym trafem zgubiły mój bagaż. Myślę, że walizkowy stres potrafią zrozumieć tylko osoby, które choć raz znalazły się w podobnej sytuacji. Być gdzieś na drugim końcu świata i nie mieć przy sobie nawet pary własnych majtek – bezcenne. Okej, zostałam z podręcznym plecakiem, laptopem i lustrem, które, swoją drogą, wyjęłam z walizki tylko na polecenie obsługi lotniska. Nie wiem, co zrobiłabym bez Eddie’go, który zadbał o wszystkie papierkowe sprawy, zaopatrzył mnie w płyn do soczewek, szczoteczkę do zębów i pożyczył kilka ubrań z szafy swojej żony. Niezależnie od rozmiaru, legginsy i wygodne dresy zawsze będą pasować na każdy tyłek ;)

Dlaczego więc Miami? Na usta cisną mi się trzy powody: palmy, kubańskie rytmy i kokosowe mojito w South Beach. Floryda wywierciła sobie specjalnie miejsce w moim sercu przede wszystkim wyjątkową latynoamerykańską nutą, którą dudnią ulice Miami. Przez tę jedną chwilę znów byłam w Hiszpanii, znów tańczyłam w rytmie reggaeton.











Każda dzielnica Miami zamyka w sobie odrębny kawałek świata. Pomalowane mury Wynwood Art District zrzeszają modne i hipsterskie towarzystwo nad filiżanką najlepszej kawy w mieście. Spacer jej ulicami jest prawdziwą ucztą dla zmysłów - barwną, odrobinę schizofreniczną i nad wyraz inspirującą. Pociągnięte pędzlem ściany, chodniki i przejścia dla pieszych nikogo tu nie dziwią. Na ulicy króluje przytłaczający przepych, który ciężko oddać zwykłą fotografią. Nie wiedziałam, w którą stronę kierować lustro, by zabrać to miejsce na zawsze ze sobą.













Kilka przystanków dalej, między nowoczesnością a egzotyką, toczy się życie biznesmanów. Dumny Financial District położony nad zatoką Biscayne Bay przecinają szklane wieżowce i wyskakujące zza rogu palmy. Ulicami pędzą czerwone ferrari, a odpływające co chwila jachty z chęcią wprowadzą nas w życie amerykańskich celebrytów. Wielu turystów decyduje się na rejs, który pozwala im z bliska zobaczyć piękne, warte miliony wille. Chcąc odpocząć od wielkomiejskiego życia, trafiłam do zielonego Bayfront Park, a stamtąd na pobliski Bayside Market. Nigdy wcześniej nie jadłam tak dobrej kubańskiej kanapki, jak właśnie tam. Yumm. Polunchową sjestę spędziłam na tarasie Perez Art Museum, zachwycając się widokiem wyrastających z zatoki autostrad.

Jedna z nich prowadzi na słynną Miami Beach, która każdego dnia wraz zachodem słońca budzi się do życia. Nie ma lepszego, droższego i bardziej fancy miejsca w całym Miami, by dać się ponieść gorączce sobotniej nocy. Ta hałaśliwa i roziskrzona część miasta to jedna wielka impreza. Pyszne jedzenie z różnych stron świata, kubańskie mojito i zabawa do białego rana. Czego chcieć więcej? Może pieniędzy, by za to wszystko zapłacić ;) Obiecałam sobie, że jeśli będę miała szansę się tu znaleźć, bez względu na wszystko wypiję kokosowego drinka. Możecie sobie wyobrazić, jak zrzedła mi mina , gdy zobaczyłam jego cenę – 16 $. Trochę więcej zapłaciłam za powrotny lot do Nowego Jorku, ale cóż, czego się nie robi w Miami.









I w końcu, nie mogłabym zapomnieć o dzielnicy Little Havana – kolebce kubańskich emigrantów. Dzielnicy rodem wyjętej z innego kraju, która zachowała swoją odrębność i odmienną kulturę. Nie bez powodu mówi się, że Miami jest stolicą Ameryki Łacińskiej. Nastawcie dobrze uszu, bo ciężko będzie tu usłyszeć angielskie słowa. Na Calle Ocho mówi i pisze się wyłącznie po hiszpańsku, a stary kowboj skręca przed sklepem kubańskie cygara. Żyje się tu spokojnie, bez typowego pośpiechu Ameryki. Wygrzewa się na słońcu, układając domino i popijając małą czarną. Eddie przyznał mi się, że nienawidzi kubańskiej kawy – okropnie mocnej, ohydnej, a na dodatek zawsze słodzonej. Gdy raz poprosił tutaj o kawę bez cukru, kelnerka wsypała mu jedną łyżeczkę „tak na wszelki wypadek”. Moje ostatnie chwile w Miami, w Little Havana, mają smak kubańskich fritas – ociekającego tłuszczem hamburgera z małymi, cieniutkimi frytkami. Frytki te, z angielskiego „ziemniaczane sznurówki” są tradycyjnym ulicznym jedzeniem na Kubie. Warto było spróbować, ale… nigdy więcej ;)









Tak, Miami udało się skraść moje serce i to właśnie je wspominam najlepiej z amerykańskiej podróży. Tym ciężej jest mi uwierzyć, że już za kilkadziesiąt lat może tak po prostu zniknąć z powierzchni ziemi. Całe miasto już dziś praktycznie stoi na wodzie. Mówi się, że to jeden z głównych powodów tak złego skomunikowania Miami – nie sposób wybudować tu podziemnych stacji metra. Bez zarzutu działa natomiast darmowa, nadziemna kolejka Metromover, która łączy najważniejsze punkty centrum.

Odwiedzajcie Miami, póki możecie. Bo jest tak cholernie warto.



PS. Walizkę odzyskałam na drugi dzień. Muszę być niesamowitą szczęściarą, bo to już nie pierwszy raz, kiedy spotyka mnie taka akcja ;)

Na resztę i jeszcze więcej, zapraszam na bloga: http://aromadisiac.blogspot.com

Dodaj Komentarz

Komentarze (13)

patbin 24 stycznia 2016 18:11 Odpowiedz
Super opis! :)
don-bartoss 24 stycznia 2016 18:41 Odpowiedz
Bardzo mi się podobają Twoje relacje. Ta z NYC była super, a ta z Miami chyba jeszcze lepsza! Pisz więcej :)
aromadisiac 24 stycznia 2016 19:01 Odpowiedz
don-bartossBardzo mi się podobają Twoje relacje. Ta z NYC była super, a ta z Miami chyba jeszcze lepsza! Pisz więcej :)
Dziękuję pięknie ;) !
kucykponny 1 lutego 2016 08:19 Odpowiedz
Bardzo fajna relacja i super zdjęcia ! my w tym roku planujemy NY a w przyszłym Miami, potem Kalifornia :)
mikus 5 lutego 2016 12:46 Odpowiedz
A co ciekawe, w wątku "Czego nie warto zobaczyć będąc w USA" sporo osób wymieniło właśnie Miami. Cieszę się jednak, że Ci się podobało, bo Miami naprawdę może być przyjemne.
aromadisiac 5 lutego 2016 12:58 Odpowiedz
kucykponnyBardzo fajna relacja i super zdjęcia ! my w tym roku planujemy NY a w przyszłym Miami, potem Kalifornia :)
Dziękuję, mam nadzieję, że będziecie się świetnie bawić! Jeśli potrzebujecie jakiś wskazówek, chętnie pomogę. Swoją drogą, Kalifornia plasuje się wysoko na liście moich marzeń. Już zazdroszczę :)
aromadisiac 5 lutego 2016 13:00 Odpowiedz
mikusA co ciekawe, w wątku "Czego nie warto zobaczyć będąc w USA" sporo osób wymieniło właśnie Miami. Cieszę się jednak, że Ci się podobało, bo Miami naprawdę może być przyjemne.
Hm, może zależy to od tego, czego wymagasz od miasta i co chciałbyś w nim robić? W Miami nie ma wielu turystycznych obiektów, muzeów itd. Kiedy podróżuję, najważniejsze jest dla mnie atmosfera miasta i Miami w tym aspekcie w 100% zdało swój egzamin :)
mikus 5 lutego 2016 13:58 Odpowiedz
aromadisiac
mikusA co ciekawe, w wątku "Czego nie warto zobaczyć będąc w USA" sporo osób wymieniło właśnie Miami. Cieszę się jednak, że Ci się podobało, bo Miami naprawdę może być przyjemne.
Wrociłem z Miami w sobotę, więc oceniając na gorąco, dla mnie miasto ma swój klimat i podobało mi się bardziej niż np. LA. Choć muszę przyznać że miałem większe oczekiwania co do Little Havany, myślałem że będzie "bardziej" kubańska. Za to Ocean Drive czy Miami Beach bardzo mi się podobało. Hm, może zależy to od tego, czego wymagasz od miasta i co chciałbyś w nim robić? W Miami nie ma wielu turystycznych obiektów, muzeów itd. Kiedy podróżuję, najważniejsze jest dla mnie atmosfera miasta i Miami w tym aspekcie w 100% zdało swój egzamin :)
kriss 7 lutego 2016 22:03 Odpowiedz
Fajna relacja, dziękuję. A Miami (moje małe marzenie) ... coraz bliżej :-)
cumel1977 8 lutego 2016 09:48 Odpowiedz
Super relacja.Ja z dziewczyną lecę w maju do Miami,byłbym wdzięczny za jakieś cenne wskazówki.
aromadisiac 8 lutego 2016 10:37 Odpowiedz
cumel1977Super relacja.Ja z dziewczyną lecę w maju do Miami,byłbym wdzięczny za jakieś cenne wskazówki.
Na tyle, na ile będę mogła, chętnie pomogę. Mail: tronina.magdalena@gmail.com
anulka2000 31 maja 2016 04:40 Odpowiedz
jak się poruszałaś po Miami? jak się dostać z centrum do Little Havana?
aromadisiac 31 maja 2016 06:14 Odpowiedz
anulka2000jak się poruszałaś po Miami? jak się dostać z centrum do Little Havana?
Jest specjalna aplikacja, która zbiera cały transport w Miami i po wpisaniu konkretnych miejsc, wypluwa Ci co wybrać. Niestety nie pamiętam nazwy. Poruszałam się metrem (z Wynwood do centrum), darmową kolejną po centrum, do Little Havany trafiłam natomiast już autem.